_O Parafii
O Parafii
Historia Parafii
Samodzielny Ośrodek Duszpasterski, obejmujący cztery osiedla LSM: Konopnickiej, Mickiewicza, Piastwowskie i Prusa został erygowany 17 marca 1981 roku. Obejmował wówczas ok. 23 tys. osób. Na pierwszego proboszcza ks. biskup Bolesław Pylak powołał ks. kanonika Stefana Soszkę, doświadczonego budowniczego i organizatora, który w szybkim tempie przystąpił do budowy kaplicy i inicjowania struktur duszpasterskich. Na pierwszego wikariusza został powołany ks. Antoni Socha, obecnie kanonik i proboszcz sąsiedniej parafii św. Urszuli Ledóchowskiej oraz budowniczy tamtejszego kościoła. 24 grudnia 1981 roku, w jedenastym dniu stanu wojennego, w nowo wybudowanej kaplicy została odprawiona pierwsza Pasterka. Formalnie Parafia św. Józefa została erygowana 21 grudnia 1982 roku.
Najważniejszym zadaniem stojącym przed nową, kształtującą się dopiero wspólnotą parafialną, była budowa kościoła. Po wielu staraniach proboszcz uzyskał lokalizację na małym wzgórzu u zbiegu czterech osiedli: Mickiewicza, Piastowskiego, Prusa i Konopnickiej. Po rozstrzygnięciu konkursu przyjęto do realizacji projekt mgr. inż. arch. Stanisława Fijałkowskiego. Pierwszy zapis w dzienniku budowy nosi datę 29.09.1983 r. W pierwszym etapie wybudowano obszerny Dom Parafialny z niezbędnymi wówczas salami katechetycznymi, salą konferencyjną, pomieszczeniami na działalność duszpasterską oraz mieszkaniami dla księży. Dom Parafialny został poświęcony i oddany do użytku w patronalną uroczystość odpustową 19 marca 1987 roku. Równocześnie trwała budowa kościoła dolnego i górnego. Stanął zrąb i żelbetonowa wieża. Wówczas pojawiły się poważne trudności; wykonawca dachu z potężnych belek z drewna klejonego (jedyny w kraju) – zakład w Cierpicach odmówił wykonania zlecenia z powodu „braku mocy przerobowej”. Prawdziwy powód był inny; tuż po męczeńskiej śmierci ks. Popiełuszki, w okresie napiętych stosunków Kościół-Państwo sekretarze partyjni sprzeciwili się udziałowi państwowego zakładu w budowie stropu kościoła. 1 stycznia 1990 roku następuje zmiana proboszcza; ks. S. Soszka obejmuje stanowisko dyrektora Caritasu, proboszczem parafii św. Józefa zostaje ks. prał. Stanisław Dziwulski. Dokonuje wyraźnego przyspieszenia budowy kościoła. 22 grudnia 1991 roku zostaje poświęcony dolny kościół a w cztery lata później, 24 grudnia 1995 roku następuje poświęcenie i wejście do nowego kościoła.
Dotychczasowa kaplica zostaje przekazana nowopowstałej parafii św. Wojciecha. W międzyczasie do nowopowstałej parafii Przemienienia Pańskiego odchodzi część osiedla Prusa. Obecnie parafia św. Józefa liczy ok. 16 tys. osób. Równocześnie z budową świątyni trwa intensywna budowa Kościoła duchowego i ugruntowywanie wspólnoty parafialnej. Podejmowane są i realizowane z powodzeniem liczne inicjatywy duszpasterskie, takie jak m.in.: Misje Święte, Tydzień Rodziny, triduum inaugurujące peregrynację Krzyża w rodzinach „Krzyżu Święty nade wszystko”. Rozwijają się liczne koła i wspólnoty religijne, parafia regularnie wydaje kwartalną gazetę parafialną „Ku Wspólnocie”, obecnie najstarszą w archidiecezji lubelskiej. 17 listopada 1992 roku powstał dekanat Lublin-Zachód; na stanowisko dziekana zostaje powołany ks. prał. Stanisław Dziwulski a parafia św. Jozefa stała się siedzibą dekanatu. Wchodzą do niego: Parafia o.o. Kapucynów p.w. Niepokalanego Serca Maryi, par. św. Urszuli Ledóchowskiej, par. Przemienieia Pańskiego, par. św. Rodziny, par. Matki Bożej Różańcowej, par. św. Wojciecha, par. Trójcy Świętej, par. Bł. J. Frassatiego oraz par. Św. Józefa.
_O św. Józefie
O św. Józefie
Patron Parafii
JÓZEF to imię hebrajskie. Etymologicznie znaczy: „niech pomnoży”, domyślnie – „Bóg dobra” lub – „niech przyda Pan” (drugiego syna). Bibliotheca Sanctorum wymienia ponad dwudziestu pięciu świętych tego imienia. W całym Kościele jednak i wśród wiernych największej czci doznaje św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Marii Panny. Pod takim tez wezwaniem św. Józef jest patronem naszej wspólnoty parafialnej. Św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Marii Panny pochodził z królewskiego rodu Dawida. Zaręczony z Maryją stanął wkrótce przed tajemnicą cudownego poczęcia Jezusa – Zbawiciela świata. Pierwszą jego reakcją po zetknięciu się z tą tajemnicą była chęć dyskretnego usunięcia się. Wprowadzony jednak przez anioła w tę tajemnicę, wziął brzemienną Maryję do siebie i podjął się roli domniemanego ojca i żywiciela św. Rodziny, uczestnika tajemnicy wcielenia. Ostatni raz na kartach Ewangelii spotykamy go, gdy wraz z Maryją i dwunastoletnim Jezusem udaje się z pielgrzymką do Jerozolimy i wraca do domu. Wolno sądzić, iż niedługo potem, przypuszczalnie jeszcze przed rozpoczęciem publicznej działalności przez Jezusa, zakończył życie. Kult św. Józefa wcześnie rozpoczął się na schodzie. Na Zachodzie w sposób wyraźny zaznacza się dopiero w IX wieku. W liturgii łacińskiej czci się go dopiero w wieku XV. Od roku 1621 dzień 19 marca jest świętem, w którym Kościół rzymsko-kat. w sposób uroczysty czci św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. Papież Pius IX w 1870 r. oglasza św. Józefa patronem całego Kościoła. Z kolei papież Pius XII w 1955 r. ogłasza dzień 1 maja jego świętem i ustanawia go patronem robotników. Jest on dla nas wszystkich wzorem doskonałego chrześcijanina i patronem dobrej śmierci. Swoją opieką obejmuje rodzinę chrześcijańską, chrześcijańską szkołę i wszystkich potrzebujących. W naszej parafii, tak jak w całym Kościele, dniem w którym szczególnie czcimy św. Józefa jest 19 marca. Na ten właśnie dzień przypadają uroczystości odpustowe. Ponadto we środy sprawowana jest Msza św. wotywna o św. Józefie.
